De gardiens van de Rifugio Vaccarone begonnen het ook moe te worden: de vierde dag op rij harde wind uit het noorden. De enige hinder die ik er van had was het lawaai 's nachts.
Het begon pas vandaag door te dringen wat dat betekent : aan de Italiaanse kant van de Alpen valt het al bij al mee. Hoe meer naar het noorden, hoe meer alles stilvalt door slijklawines en verse sneeuw op 2500 m. Heerlijk als het zo goed uitdraait.
Het begon pas vandaag door te dringen wat dat betekent : aan de Italiaanse kant van de Alpen valt het al bij al mee. Hoe meer naar het noorden, hoe meer alles stilvalt door slijklawines en verse sneeuw op 2500 m. Heerlijk als het zo goed uitdraait.
Bij de afdaling uit de hut stuit ik weer op een groepje steenbokken. Pubers deze keer.
Aan de andere kant van de vallei nam ik een route die de meertjes aaneenrijgt : Lac Savine, Lacs Giaset, Lac Blanc... Ik week nog even uit naar de top van de Malamot. Nét geen 3000. Er staat een oud Italiaans fort op. Wat een rommel produceert zo'n fort: tonnen en tonnen oud ijzer: blikjes, dakbekleding, kabels, prikkeldraad, oude stoven,.., Ik laat me niet doen. Hier en daar ruim ik wat op maar het is vooral genieten van de Grand Casse en Grand Parachée en andere toppen van de Vanoise die er prachtig wit bijliggen. De plaatselijke steenbok trekt het zich blijkbaar ook niet aan, die rommel (of toch?).
Aan de andere kant van de vallei nam ik een route die de meertjes aaneenrijgt : Lac Savine, Lacs Giaset, Lac Blanc... Ik week nog even uit naar de top van de Malamot. Nét geen 3000. Er staat een oud Italiaans fort op. Wat een rommel produceert zo'n fort: tonnen en tonnen oud ijzer: blikjes, dakbekleding, kabels, prikkeldraad, oude stoven,.., Ik laat me niet doen. Hier en daar ruim ik wat op maar het is vooral genieten van de Grand Casse en Grand Parachée en andere toppen van de Vanoise die er prachtig wit bijliggen. De plaatselijke steenbok trekt het zich blijkbaar ook niet aan, die rommel (of toch?).
De lange afdaling kruipt in de knietjes. Ik neem een lange pauze... in het midden van tienduizenden edelweiss.
De laatste 4-5 km naar de parking bij Refuge du Petit Mont Cenis zijn vlak en deels op asfalt, met veel dagjesmensen. Tijd om beetje bij beetje af te kicken na een week diep intens genieten waarin weer en natuur zich van hun beste kant lieten zien.
Uitzicht van het terras van de hut om 6 uur 's morgens. Meer dan 2000 m lager zie je de lichtjes van Susa en Turijn. |
In het midden de hut. Links de Pointe Niblé. |
Vanop de Col Clapier : Lac de Savine, daarachter La Tura en de besneeuwde toppen van de Vanoise. |
Achteruitkijken naar Col Clapier |
Links La Tura, rechts de toppen boven de Lac du Mont Cenis ; Pte de Ronce, Pte de Lamet, Rochemelon. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten