Ik was er echt aan toe. Bergen, hoogte, uitzicht, stappen bewegen, voelen dat die spieren in dat lijf er zijn. Bergen, bergen, bergen.
Dus zei de rest van de familie - waar wacht je op?
Eh... OK!
Snel de Franse stafkaarten afzoeken naar een haalbare 2 daagse, met de eerste dag niet te hoog - acclimatiseren weet je wel. En op een plek wasr ik nooit eerder was. Ik koos voor Lac de Bissorte / Les Marches. Vanuit Valmeinier vlot te bereiken met een panoramapad dat een heel eind op 2100 m blijft. Enfin min of meer toch.
Het is echt een mooi pad. Het eerste stuk met heerlijke uitzichten op de Col du Télégrahe en z'n fietstoeristen en dan de halve Maurienne. Dan een paradijselijke alpenwei met het Lac du Loup en daarna een alp met een paar 1000 schapen. Overal massaal veel bloemen en vlinders. En dan zat ik er zo ver door dat ik niet meer genoot van de prachtige lorkenbossen in de Bissorte-vallei. Het pad wordt alleen nog onderhouden op het stuk naar het stuwmeer. De rest niet. Geen markeringen, geen ploeg met de kettingzaag en de bobcat als er lawineschade is. Mislopen, over puin en bomen klauteren en natuurlijk veel meer op en neertjes dan ik had verwacht.
Ik kreeg wat ik wou. Een overdosis.
Avondeten om 8h30. Rivierdouche. En net als de tent er staat genieten van de volle maan en de eerste sterren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten